UYSA DA UYMASA DA

12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği gününde mendil satan çocuklar yürüyüş yaparak çalışmak istemediklerini belirtmişler.

Dünya Çocuk İşçi gününde çocuk işçiliğine dikkat çekmek için iyi bir girişim.

“Çocuk işçiliğine hayır”, “sokak değil, okul istiyoruz”, “ayakkabı değil geleceğimi boyamak istiyorum” gibi pankartlarla yürüyen çocuklar 75.Yıl Çocuk ve gençlik Merkezi’ne kayıtlılar. Yürüyüşü düzenleyen de Diyarbakır Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü.

“Parasız eğitim istiyoruz” pankartı açan gençlere gaz sıkıp, hapse atan siyasi iradenin küçük yaştakileri demokratik protesto kültürüne alıştırmaları yine göz yaşartıcı bir durum.

Bu çocuklar, hak arama kültürünü burada öğrendikten sonra üniversite de sürdüremeyeceklerini biliyorlar mı acaba?

Veya resmi denetimle oluşturulan hak arama tavrının vatandaş girişimiyle yapılmasının onun geleceğini mahveden bir cezaya dönüşmesi gibi tehlikelerin farkındalar mı?

Farkındalar ise bu çocuklar için önemli bir kazanım. Değillerse, bu çocuklar şimdiden doğru bir davranışa yanlış bilgilerle yönlendiriliyorlar demektir.

Gerçi, kendisine yapmaması söylenenlerin yapma diyenlerce nasıl yapıldığını görerek “Be demesene be” kültür ortamında büyüyen çocuklarımız, tutarsızlığın doğal bir tavır olduğunu da bildiklerinden olan biteni doğal kabul edebilirler.

Büyükler de yine bu doğrultuda kullanılmayan haklar sanki kullanılıyormuş gibi göstermekte bir sakınca görmediklerinden yapılanla söylenen birbirine tutmasa da her türlü baskıcı iradeye karşı her yerde hak kültürünü yaşama geçirenler varmış diye sevinebilirler.

Bunları düşünenler ise, umutlansınlar mı, üzülsünler mi karar veremiyor.

İşte burası hep belirsiz.

Kaynak gösterimi:  www.0-18.org